Türkiye yine ateşin ortasında kaldı, çevremiz yangın yeri. Irak bitti derken Suriye’de, o devam ederken Karabağ’da, Rusya-Ukrayna savaş halindeyken şimdi de Filistin’de. Biri bitmeden diğer başlıyor.

Şu anki savaş eski topraklarımız üzerinde yıllardır devam eden şiddet ve zulmün son perdesi. Bir devlet düşünün ki temel politikası başka bir milletin topraklarını adım adım işgal etmek, yakmak, yıkmak. Yıllardır taciz, tecavüz, silahlı saldırı, öldürme gibi eylemlerle insanları yıldırmak, topraklarını terk ettirmek, kalanları havasız, nefessiz, susuz bırakarak yok etmek istiyor. Bu katil ve zorba devletin adı İsrail, mazlumlar ise Filistinliler. ‘İdarecileri basiretsiz’, ‘İsrail güçlü Filistin güçsüz niye sataşırlar ki’ gibi anlamsız çıkarımlar yapıp onların arkasına sığınmayalım. Ortadoğu’da bir soykırım yaşanıyor. Aleni bir işgal var. Bir milletin toprakları zorla gasp ediliyor.

Bu savaş durdurulmalı, İsrail kendi sınırlarına çekilmeli, başta Gazze olmak üzere Filistinliler rahat nefes almalıdır.

Gazze son yüzyılın en büyük açık hava hapishanesidir. Ufacık yerde 2 milyon kişi kuşatılmış vaziyettedir. 1967 Arap-İsrail savaşı sonrası Gazze’de oluşturulan sığınma kampları geçici idi. Filistinliler kendi topraklarına dönecekti. Tam 55 yıl geçmiş insanlar yurtlarına dönememiş. Eski çadır kampların yerini yığma beton binalar almış, hepsi üst üste. Akdeniz kıyısındalar fakat denize çıkışları yasak. Mısır sınırından kuş uçmuyor. (Mursi bir nefes olabilirdi lakin darbeyle Sisi’yi başa geçirip buna fırsat vermediler). Burası bir açık hava hapishanesi. Bu çağda böyle bir yer var mı var; adı Gazze. Hemen biraz güneyimizde.

İstisnasız herşey İsrail’in kontrolünde. Filistin’den Gazze’ye gidiş geliş, giriş çıkış hepsi İsrail’in denetiminde. Bugün de savaş ilan ettim diyerek elektriği, suyu, gıda tedarikini kesiyor, engelliyor. İnsanları açlığa, yokluğa, karanlığa mahkûm ediyor. Dünya sessiz, bir avuç insan bu adaletsizliğe isyan etse de emperyalistler onları da bastırıyor. Bırakın insan haklarını, köpeklerin haklarını savunanlar bile ortada yok.

Suriyelileri ülkelerinde zorba idareye karşı savaşmadılar, kaçıp gelip bize sığındılar, burada elense yapıyorlar diye kınayanlar, bari bu kez hakkını arayan, zulme başkaldıran ve vatanına sahip çıkanlardan yana olun. Ama yok. Vatanında kalıp zulme isyan etmek de suç.

Fakat unuttuğumuz önemli ir şey var: Filistin davası sadece Ortadoğu halklarının değil Türkiye’nin de beka meselesidir. Çevremizdeki çıbanlar bizi her daim rahatsız edecektir. Emperyalist ülkeler bu çıbanları besleyip besleyip zamanı geldikçe patlatacaklar ve bizi istikrarsız ve güvensiz bir coğrafyada yalnız başımıza yaşamaya mahkûm etmek isteyeceklerdir. Karabağ’da savaşı kazandık ama Türk Dünyası ile irtibatımızı sağlayacak olan Zengezur Koridoru’nu açamadık. İnşallah aşılır ama şimdilik bu koca engel yerli yerinde duruyor. Irak’ta Türkmenlerle aramıza Kürtleri, Suriye’de PKK ve uzantılarını sokarak sözüm ona bizi çevremizden izole ediyorlar. Yunanistan’ı siyasetle, silah yığarak, kandırarak işgal edip Adalar üzerinden bizi boğmaya çalışıyorlar. Türkiye’yi içten istikrarsızlaştıramayanlar çevremizi istikrarsızlaştırarak tıpkı Suriye’de olduğu gibi sınırlarımızla bizi tehdit ediyorlar. Oysa Türkiye’nin rahat ve huzuru, gelişmesi ve kalkınması çevresindeki ülkelerin huzur içinde olması ile mümkündür. İşte bu yüzden Suriye. Filistin, Irak, Azerbaycan, Kıbrıs… Rusya ve Ukrayna… Hepsi barış ve huzur içinde olacak ki biz de barış ve huzur içinde olalım. Komşusu açken tok yatan olmak istemeyiz, millet olarak bu bizim düsturumuz. Lakin komşu yangın yeri iken ülke olarak bizim huzur izcine olmamız mümkün mü?

O halde barış çabalarını desteklemekten ve bu hiç te adil olmayan savaşın bir an önce bitmesini dilemekten başka çaremiz yok. Allah (CC) mazlumların yar ve yardımcısı olsun inşallah. Bizlere de basiret ve anlayış nasip etsin.

Vaktiyle gerek Siyasi Coğrafya derslerimde gerekse sivil toplum kuruluşlarında Filistin konusunu çok işledim. Birkaç yıl öncesine ait yazısı az, fotoğrafı bol bir sunumumu aşağıdaki linkten dikkatlerinize sunuyorum.

Gözünü, taşını, toprağını sevdiğimiz Samsun’umuzda yazacak o kadar konu var ki… Bir de yayınlama imkânı bulabilsek neler çıkacak ortaya neler… Lakin şartlar malum. (Belediyelerin kültür işleri kesat, öyle diyorlar), bizim de imkânlarımız kısıtlı, biz de sosyal medyadan faydalanalım dedik, huzurunuza çıktık. Şimdi konuya gelelim.Yıllarca bir fotoğraf aradım. Nihayet geçtiğimiz haftalarda o fotoğrafı yakaladım. Öğrencilerle Bafra tarafına arazi tatbikatına giderken bir de önümde ne göreyim! Hatay Has Turizm. Hem de trafikte ve önümüzde. Tam 19 Mayıs ilçe merkezine girerken trafik işaretlerinde de durmasın mı! İşte aradığım an, elimde telefon, kamerasını açtım ve hemen otobüsün fotoğrafını çektim. Peki neydi beni böyle heyecanlandıran? Şimdi arkanıza yaslanın ve hikâyeyi dinleyin. Vicdanınız varsa elinize bir de mendil alın. Olur ya (referans olarak gösterdiğim videoyu izlerken) belki hüzünlenir, gözlerinizden yaşlar süzülür.Tarih; 24 Nisan 1987. Bafra – Kızılırmak üzerinde Altınkaya Baraj inşaatı bitmiş, baraj su tutmaya başlamış, baraj gölü altında kalan köyler kamulaştırılmış, iskân nakli söz konusu olmuş. Vatandaşa alternatifler sunuluyor; parasını alanlar Bafra’ya, Vezirköprü’ye, Samsun’a, Ankara’ya, Bursa’ya, İstanbul’a göç ediyor. Toprağına karşılık toprak isteyene de taaaa Hatay’da (Türkiye’nin en güneyinde), Amik Gölü’nün drene edilmiş taban arazisinde yer gösteriyorlar. Bafra nire… Hatay nire? Devletimiz bir taşla iki kuş vuracak; Hatay’da Suriye’nin talepleri var, nüfusta dengesizlik var, içerden oraya nüfus kaydırmak istiyor. Başka; Amik gölü kurutulmuş boş beleş arazi var, hem devlete ait, hem de tarıma açılması-iskân edilmesi gerekiyor. Ovanın ortasına (Hatay’ın kurucu Cumhurbaşkanının adına izafeten) Tayfur Sökmen adında iki katlı evlerden oluşan bir iskân ünitesi, yani yeni bir köy kuruluyor. Toprağına karşılık toprak isteyen Bafralılara burası gösteriliyor.Veee ayrılık vakti geliyor. Hem de ne ayrılık! Misal Bengü köyü. Köyün yukarı mahallesi Baraj gölü seviyesi üzerinde kaldığı için yerinde dururken, vaktiyle ırmak kıyısında yer alan aşağı mahallesi baraj suları altında kaldığı için kamulaştırmaya tabi tutuluyor. Yani öyle bir manzara ki ne ben söyleyeyim, ne siz sorun! Başka köyler de var. Vezirköprü tarafında… Toplam 19 köy etkileniyor bu baraj ve onun neden olduğu kamulaştırmadan. Vatandaş devlete saygılı, boynu kıldan ince. Lakin Bengü köyü örneğine tekrar dönersek; köyün yarısı kalıyor, yarısı gidiyor. Bunlar akraba. Veee, ayrılık vakti…Köye minibüsler, cipler geliyor insanlar bu araçlara, eşyalar kamyonlara yükleniyor ve ağlamalar, feryatlar, figanlar, kucaklaşmalar, sarılmalar, gözyaşları ardından göç başlıyor. Önce Bafra ilçe merkezine. Orada minibüs ve ciplerdekiler önlerinde “Samsun-Bafra Altınkaya’dan Hatay’a İskân Nakli” yazılı otobüslere geçiliyor. Önde otobüsler arkada kamyonlar Bafra’dan Hatay’a doğru göç başlıyor.Hatay’a varıldığında yine törenler, nutuklar ve oradaki vatandaşların ellerine tutuşturulan “Biz Memnun Kaldık, Siz de memnun Kalacaksınız”, “Devletimize Minnettarız” gibi sözler yazılı dövizlerle karşılanıp iskân ediliyorlar.Sonraki yıllarda çoluk çocuk büyüyor, akrabalık devam ediyor ve Hatay Has turizm bu akrabalık ilişkisine binanen ortaya çıkan yolcu trafiğini üstlenerek Bafra’ya da uğramaya başlıyor. Bendeniz araştırmalarımda bir harita yapmış ve Samsun-Bafra ile Hatay ve Bursa-İstanbul arasında bu göçten kaynaklanan trafiği göstermiştim. Eksik kalan fotoğraf Has Turizm’e ait bir otobüsün Bafra tarafına doğru gidiyor olmasıydı, o da oldu.Şimdi anladınız mı, Hatay Has Turizm’in Bafra yolunda ne işi varmış, yolcuları kimlermiş….Hikâyenin geri kalanını aşağıdaki kaynaklardan bakabilirsiniz. Benim özel istirhamım ise yapacağınız yorumlar ve katkılarınızla bilgimizi arttırmanız.Konu ile ilgili referans kaynaklarımız:1 – Bengü köyünden ayrılışı gösteren video için (lütfen videonun kötü kopyasına bakıp da izlememezlik etmeyin, gerçekten izlemeye değer, Allah (CC) akıl edip çekenlerden, saklayıp paylaşanlardan razı olsun): https://www.dailymotion.com/video/x2cj959 / (Bengü Köyü; Sessiz Çığlık) 24 Nisan 19872 – “Altınkaya Barajı’nın Vezirköprü’ye Etkileri”. (Makale içinde barajdan etkilenen köyler ile Hatay’daki yerleşim yeri bilgileri var, bkz. sayfa 139-146 arası): https://www.cevdetyilmaz.com.tr/…/2014-ALTINKAYA…